Mapambano dhidi ya Ukimwi nchini kwa miaka mingi
tangu kuzuka kwa ugonjwa huo mwaka 1983 yamehusisha mbinu za aina nyingi
ikiwamo ya kampeni za aina mbalimbali.
Mbinu hizo zimeonyesha mafanikio, ingawa sasa mbinu hizo hazina budi kutazamwa upya.
Tume ya Kudhibiti Ukimwi (Tacaids), kwa upande
wake imejiwekea lengo la kupunguza maambukizi mapya ya Ukimwi, kuzuia
maambukizi hayo kutoka kwa mama kwenda kwa mtoto ili, kutoa dawa kwa
wanaoishi na virusi (ARVs), miongoni mwa zile nyingi ili kwenda sambamba
na malengo kumi ya Umoja wa Mataifa (UN) ya mwaka 2011 ambayo Tanzania
iliyaridhia.
Mambo kumi yameainishwa na Mwenyekiti Mtendaji wa Tacaids, Dk Fatma Mrisho na kuyataja kuwa:
Kupunguza maambukizi ya Ukimwi kwa njia ya
kujaamiiana, kupunguza maambukizi kwa wanaojidunga sindano za dawa za
kulevya, kutokomeza maambukizi ya Ukimwi kutoka kwa mama kwenda kwa
mtoto, kufikia lengo la kuwa watu milioni 1.5 walioanza na kuendelea
kutumia ARVs, kupunguza vifo vinavyotokana na Ukimwi, Kifua Kikuu,
kupunguza mahitaji ya rasilimali fedha za Ukimwi.
Mengine ni, kuondoa tofauti za kijinsia, uonevu
na ukatili wa kijinsia na kuongeza uwezo wa wanawake na watoto kujilinda
dhidi ya Ukimwi, kuondoa kabisa unyanyapaa na ubaguzi kwa watu
wanaoishi na virusi vya Ukimwi, kuondoa pingamizi za usafiri kati ya
nchi moja na nyingine kwa wanaoishi na Ukimwi, kuboresha mifumo ya
kutolea huduma za Ukimwi kwenye sekta ya afya.
Mkurugenzi wa Sera, Mipango na Utafiti wa Tume ya
Kudhibiti Ukimwi (Tacaids), Dk Raphael Kalinga anasema pamoja na
kuifanyia marekebisho Sera ya Ukimwi ya mwaka 2001, pia wanabuni mbinu
mpya za mapambano ambazo zitapewa msukumo mpya.
Anaitaja njia hiyo kuwa ni ya kumshirikisha mtu
mmoja mmoja katika jamii kwenye mapambano ya sasa ya Ukimwi. Mbinu hiyo,
mtaalamu huyo anaeleza kuwa ndiyo inatarajiwa kuwa yenye manufaa na
tija kwani itamwezesha kila Mtanzania kutambua mchango wake binafsi
katika vita dhidi ya Ukimwi.
Mtu binafsi hana budi kuelewa kuwa yeye ndiye
mgonjwa, mtoa huduma badala ya kusubiri mipango ya jumla jumla ikiwamo
ya mabango, matangazo, maigizo ambayo imekuwa ikihusisha kijiji, tarafa,
wilaya, mkoa au taifa,” anaeleza Dk Kalinga.
Aidha, Dk Kalinga aliwaeleza wahariri, wamiliki wa
vyombo vya habari katika darasa maalum ulililoandaliwa na Tacaids
jijini Dar es Salaam kuwa pamoja na mbinu hiyo, pia matumizi ya baadhi
ya maneno, misemo haina budi kuangaliwa upya ili kuepuka na upotoshaji.
Majina potofu ya Ukimwi
Anaitaja mifano michache ya majina dhidi ya Ukimwi kama, gonjwa
baya, miwaya, ngoma ambayo kwa kiasi kikubwa imekuwa ikitumika katika
jamii nyingi na kuongeza kuwa Ukimwi hauna budi kuchukuliwa au kutazamwa
kama magonjwa mengine hatari ambao pia unaua.
Anaongeza kuwa baada ya kila mtu kujitambua,
kujikubali kisha akahamasika, mapambano dhidi ya Ukimwi yatakuwa
yamepata mtazamo mpya. Anasema kuwa hilo litasaidia kupambana na
unyanyapaa unaoanzia kwa mtu mwenyewe, ambao ukifikia kwenye ngazi ya
jamii umekuwa na madhara mengi yakiwamo ubaguzi, kutengwa wagonjwa,
waathirika majumbani au sehemu za kazi, mambo ambayo yanakwamisha
kampeni na mapamban katika jamii.
Mchango wa vyombo vya habari
Aidha, Dk Kalinga anaeleza kuwa mchango wa vyombo
vya habari nchini katika mapambano dhidi ya Ukimwi hauna budi kuangaliwa
upya, hasa wakati huu ambao rasilimali fedha zimezidi kuwa finyu
kutokana na wahisani kubadili mwelekeo na vipaumbele vyao.
Katika hilo, inaelezwa kuwa baadhi ya wahisani
wameonyesha kutokuwa tayari kuendelea kuchangia miradi ya Ukimwi baada
ya mwaka 2016, jambo ambalo limeacha pengo ambalo halina budi kuzibwa na
serikali.
Hadi sasa, wahisani wakubwa wa miradi mbalimbali
ya Ukimwi ni Serikali ya Marekani na Mfuko wa Global Fund, ambao
wamekuwa wakichangia asilimia 80 za fedha zote. Tacaids inaeleza kuwa
zinahitajika karibu trilioni moja, lakini fedha zinazopatikana ni
karibu Sh500 milioni kwa mwaka.
Dk Mrisho anaongeza kuwa vyombo vya habari nchini
mara nyingi vimesubiri kashfa kama ile ya dawa bandia za kufubaza virusi
vya Ukimwi (ARVs), badala ya kuwa mstari wa mbele kuibua na kueleza
changamoto mbalimbali zinazokabili mapambano dhidi ya Ukimwi.
Akashauri juhudi zote zinazoendelea katika
mapambano dhidi ya Ukimwi, ikiwamo za kukemea unyanyapaa, ubaguzi kama
njia zinazokwamisha mapambano dhidi ya ugonjwa huo ziachwe, huku tiba na
ushauri ukipewa kipaumbele.
Tohara kwa wanaume
Hii inatajwa kama mbinu nyingine mbadala na ambayo
haina budi kuangaliwa upya kwa sasa hasa katika maeneo yote nchini
ambayo tohara hizo zimekuwa hazifanyiki.
Hali kadhalika, wanaume wameshindwa kujitokeza kwa
hiari kupima afya zao ikilinganishwa na wanawake. Hadi sasa Watanzania
milioni 16 ndiyo wamejitokeza, kupima afya zao, kati yao 710,000
wamekutwa na virusi na kati ya hao, 663,911 ndiyo wamefikiwa, ingawa
wanawake ndiyo wengi zaidi.
Wanaume, bado wamekuwa wakichelewa kuanza kutumia
huduma zikiwamo za Ukimwi pamoja na ARVs licha ya vituo kusambaa kote
nchini. Hadi sasa, Tacaids imeweka lengo la kuwafikia watu 700,000
ifikapo mwaka 2015.
Kuhusu tohara, Dk Kalinga anaeleza kuwa tohara hugharimu dola 42 (Sh68,000) kwa ajili ya kumwandaa, kumtahiri, kumhudumia mtu hadi apone na kuonya kwamba tohara isichukuliwe kuwa kinga dhidi ya ugonjwa huo, bali ni njia ya kupunguza maambukizi .
Kuhusu tohara, Dk Kalinga anaeleza kuwa tohara hugharimu dola 42 (Sh68,000) kwa ajili ya kumwandaa, kumtahiri, kumhudumia mtu hadi apone na kuonya kwamba tohara isichukuliwe kuwa kinga dhidi ya ugonjwa huo, bali ni njia ya kupunguza maambukizi .
Anawashauri wanaume waache tabia zikiwamo urithi,
kutakasa wajane au kuendekeza mila nyingine potofu katika jamii hasa
zile zinazochochea Ukimwi.
Njia nyingine ni pamoja kuhimiza matumizi sahihi
ya kondomu (zile za kike na kiume) kwa kila tendo la kujamiiana,
akieleza kuwa tayari kondomu 70,000 ziliagizwa na serikali. Hata hivyo,
anasema kiasi kikubwa bado zipo kwenye vituo vya afya vya umma. Pia,
anatambua mchango wa mashirika binafsi ambayo yamekuwa yakiingiza,
kusambaza kondomu nchini.
Kwa nini kondomu zikose wateja?
Jibu ni kuwa baadhi ya Watanzania hawana elimu ya
kutosha kuhusu kondomu na matumizi yake sahihi, ingawa wakati mwingine
matumizi yake yamekuwa yakipingwa kwa imani za kidini na maadili.
Dk Kalinga anaongeza kuwa woga, hofu kwa baadhi
ya watu imekuwa ni sababu nyingine kubwa ya wao kuendelea kushindwa
kuzitumia ipasavyo kondomu na kwa usahihi kama kinga na njia ya kuepuka
maambukizi.
Anaongeza kuwa wakati mwingine huduma hiyo
imebakia kuwa siri, kiasi kwamba watumiaji wengine hawajui ni wapi
kondomu hizo zinapatikana.
Dk Mrisho kwa upande mwingine anaeleza kuwa pamoja
na kampeni zile ambazo zimekuwa zikiendelea, maambukizi yamepungua,
lakini si jambo la watu kubweteka na kurudia ngono zembe.
Anayataja makundi hatarishi yenye maambukizi
yanayoongezeka kuwa ni wanaume wanaofanya mapenzi na wanaume wenzao
(mashoga), vijana wa kike , kiume wanaojidunga sindano za dawa za
kulevya, wanawake wanaoshiriki biashara ya ngono na wale ambao hufanya
mapenzi kinyume cha maumbile.
No comments:
Post a Comment